“Η Μάνα Αυτουνού, Έλλη Ζάχου – Ταχτσή”: Ο χειμαρρώδης μονόλογος της μητέρας του σπουδαίου λογοτέχνη σε μία εποχή υποταγής

«Η μάνα αυτουνού… Έλλη Ζάχου Ταχτσή», ένας μονόλογος της Κικής Μαυρίδου, με ελάχιστα στοιχεία μυθοπλασίας,  βασισμένος στη ζωή της μητέρας του Κώστα Ταχτσή, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Λάσκαρη, παρουσιάζεται στο Θέατρο Αμαλία, στη Θεσσαλονίκη, από σήμερα Πέμπτη 9 Μαΐου.

Σύμφωνα με την ηθοποιό κ. Ράνια Σχίζα, στον ομώνυμο ρόλο, η Έλλη Ζάχου Ταχτσή, μητέρα του σπουδαίου μεταπολεμικού λογοτέχνη Κώστα Ταχτσή, υπήρξε μία ανυπόταχτη γυναίκα, που το μόνο που ήθελε, ήταν να ζήσει ελεύθερη και να αγαπηθεί. Ατύχησε όμως και στα δύο. Υπέκυψε στη σκληρότητα της εποχής της και έγινε πιο σκληρή από αυτήν. Πρόκειται, όπως είπε, για μία ηρωίδα ζωής, που κουβάλησε στις πλάτες της πολλά βάρη και προκαταλήψεις, σε μία εποχή που ο ρόλος της γυναίκας ήταν η υποταγή. Όπως τόνισε η ηθοποιός, ύστερα από έναν αιώνα, τα πράγματα δεν έχουν καλυτερέψει, με τις γυναίκες τότε να καταπιέζονται και τώρα να τρώνε ξύλο και να τις σκοτώνουν.

 «Η μάνα αυτουνού». Προσφώνηση απαξιωτική, ειρωνική, σαρκαστική, μα τόσο οικεία, τόσο γνώριμη. Ειπωμένη υπαινικτικά και πάντοτε χαμηλόφωνα. Σχεδόν ψιθυριστά. Από αυτούς τους ψίθυρους που είναι μαχαιριές στην καρδιά. Που καμιά φορά όμως γίνονται και φονικά. «Ο γιος αυτηνής», ο Κώστας Ταχτσής, δολοφονήθηκε. Όπως «δολοφονείται» σ’ αυτόν τον κόσμο, ότι απειλεί να ξεσκεπάσει την υποκρισία του.

«Η μάνα αυτουνού», από τα λιγότερα φωτισμένα πρόσωπα στον κυρίως αυτοβιογραφικό συγγραφικό κόσμο του Κώστα Ταχτσή, στον οποίο βασίστηκε για να γράψει και το σημαντικότερο έργο του. Το «Τρίτο Στεφάνι», το οποίο αποτελεί, πέρα από μια καταγραφή, κι ένα ξεμασκάρεμα της αγίας ελληνικής οικογένειας. Κι αν το «Τρίτο Στεφάνι» ταυτίζεται με την ίδια την Ελλάδα, η ιστορία της μητέρας του, ταυτίζεται με όλα τα κρυμμένα μυστικά, που κρατάμε καλά κλειδωμένα σε σκονισμένα μπαούλα, στοιβαγμένα στα υπόγεια της ψυχής.